ภายใต้หมวกเบสบอลที่ผุกร่อนและ goatee พุ่มไม้ขบวนพาเหรดของเสื้อลายสก๊อตและคําตอบ
ที่สุภาพของ “ใช่แหม่ม” มีมากขึ้นเพื่อบิลเบเกอร์ แน่นอนว่าเขาฟังประเทศเก่าในรถกระบะของเขาในขณะที่ขับรถระหว่างงานแรงงานด้วยตนเองและเขาไม่เคยล้มเหลวในการสวดมนต์ก่อนมื้ออาหารแม้ว่าจะเป็น tots tater และน้ํามะนาวเชอร์รี่จากโซนิค มันดูเป็นธรรมชาติอย่างสมบูรณ์สําหรับเขาที่จะเก็บปืนสองสามกระบอกในบ้านโอคลาโฮมาของเขาและเขาไม่เคยพลาดโอกาสที่จะดูทีมฟุตบอลวิทยาลัยที่เขาชื่นชอบ
แต่มีบางสิ่งที่เคี่ยวอยู่ในคอลเลกชันของแบบแผนรัฐสีแดงนี้และ “Stillwater” นั้นดีที่สุดเมื่อสํารวจความซับซ้อนและความขัดแย้งเหล่านั้น แมตต์ เดม่อน นําความบอบบางและพาโทสมาสู่บทบาทนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาเปิดตัวละครที่ตระหนี่ออกมาอย่างนุ่มนวลและช่วยให้ความอบอุ่น ความเปราะบาง และแม้แต่ความหวังที่จะเปล่งประกายบนท้องถนนของเขาไปสู่การไถ่บาป แต่เรื่องราวของบิลเกี่ยวกับโอกาสครั้งที่สองที่หามาได้ยากเป็นหนึ่งในผู้กํากับหลาย เรื่องทอมแม็คคาร์ธีกําลังบอกใน “Stillwater” และในขณะที่มันน่าสนใจที่สุดแต่ก็ถูกกลืนกินเกือบทั้งหมดในช่วงการแสดงที่สามที่บ้าคลั่งของภาพยนตร์
บทที่ McCarthy เขียนร่วมกับ Thomas Bidegain, Marcus Hinchey และ Noe Debre ได้รับแรงบันดาลใจจากกรณีของ Amanda Knox นักศึกษาวิทยาลัยชาวอเมริกันที่ถูกตัดสินจําคุกในปี 2007 จากการฆ่าเพื่อนร่วมห้องของเธอในขณะที่เรียนต่อต่างประเทศในอิตาลี แปดปีต่อมา น็อกซ์ถูกดําเนินคดี “สติลวอเตอร์” ย้ายการกระทําไปยังเมืองท่ามาร์เซย์ของฝรั่งเศสและแนะนําให้เรารู้จักกับลูกสาวของบิลอัลลิสัน (อบิเกล เบรสลิน) หลังจากที่เธอได้รับโทษจําคุก 5 ปีในข้อหาฆาตกรรมคนรักของเธอหญิงสาวชาวมุสลิม
อัลลิสันยืนยันว่าเธอบริสุทธิ์ บิลเชื่อเธออย่างเด็ดเดี่ยว ดังนั้น “สติลวอเตอร์” จึงเป็นเรื่องราวของพ่อและลูกสาวที่พยายามแก้ไขความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดของพวกเขาในขณะที่เขาแวะมาเยี่ยมเยียนการพูดคุยและซักรีดของเธอบ่อยครั้งและเธอแสร้งทําเป็นสนใจในขณะที่เขาพูดเกี่ยวกับฟุตบอลรัฐโอคลาโฮมา (วิทยาเขตของวิทยาลัยอยู่ -ถูกต้อง-ถูกต้อง—สติลวอเตอร์, บิล และบ้านเกิดของอัลลิสัน แต่อย่างที่คุณอาจเดาได้ในตอนนี้ชื่อนี้หมายถึงท่าทางของฮีโร่ของเราเช่นกัน) “ชีวิตมันโหดร้าย” แต่ละคนพูดณ จุดหนึ่ง และหนึ่งในองค์ประกอบที่น่าสนใจของ “สติลวอเตอร์” คือความคิดที่ว่าการเป็นความผิดพลาดเป็นกรรมพันธุ์ซึ่งผลักดันให้เกิดความรู้สึกที่ดีและสิ้นสุดลงของฮอลลีวูด
แต่เดี๋ยวก่อนยังมีอีกมาก เพราะการเล่าเรื่องหลักที่นี่คือความเป็นไปได้ที่อัลลิสันสามารถพิสูจน์
ความไร้เดียงสาของเธอจากได้ยินจากคุกเกี่ยวกับชายหนุ่มอาหรับที่เข้าใจยาก ที่นี่ “Stillwater” กลายเป็นขั้นตอนการระลึกถึงผู้ชนะรางวัลออสการ์ที่ดีที่สุดของ McCarthy “Spotlight” ในขณะที่บิลเคาะประตูและติดตามเบาะแสหนึ่งหลังจากอีกคนหนึ่งพูดคุยกับคนที่ช่วยเขาหรือไม่พยายามทําให้ลูกคนเดียวของเขาพ้นผิด ในหลอดเลือดดํานี้มันยังเกี่ยวกับความตึงเครียดทางเชื้อชาติและความเหลื่อมล้ําทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีอยู่ทั้งในฝรั่งเศสและสหรัฐอเมริกาและสแว๊กเกอร์ที่มีความมั่นใจอย่างตาบอดซึ่งชาวอเมริกันบางคนพกตัวเองไปต่างประเทศแม้แต่คนอย่างบิลที่เป็นเพื่อยืมจากเพลง Tim McGraw อ่อนน้อมถ่อมตนและใจดี
และสําหรับช่วงกลางคันใหญ่มันเป็นเรื่องของชายวัยกลางคนที่สร้างมิตรภาพที่ไม่คาดคิดจากนั้นครอบครัวชั่วคราว – กับแม่คนเดียวและลูกสาวตัวน้อยของเธอ เวอร์จินี่ (คามิลล์คอตตินที่มีชีวิตชีวาและมีเสน่ห์) และลูกสาวของเธอมายา (Lilou Siauvaud ที่น่ารักและเหล็ก) ให้บิลม่ายยิงเพื่อแก้ไขความผิดในอดีตของเขา ในตอนแรกเวอร์จินี่และบิลเชื่อมต่อกันเมื่อเธอเสนอที่จะช่วยเขาในการสืบสวนของเขาโดยการโทรแปลและโดยทั่วไปทําหน้าที่เป็นไกด์ของเขาผ่านเมืองโบราณที่เขาแทบจะไม่ได้รู้ ความสัมพันธ์นี้ทําให้รู้สึกเป็นศูนย์บนกระดาษ – เธอเป็นนักแสดงหญิงชาวโบฮีเมียนเขาเป็นคนงานแท่นขุดเจาะน้ํามัน แต่ความเมตตาเล็ก ๆ ที่พวกเขาแสดงให้กันและกันช่วยให้พวกเขาสร้างความผูกพันและอนุญาตให้บิลเปิดเผยเพิ่มเติมเกี่ยวกับตัวเองและประวัติศาสตร์ที่ทรมานของเขาทีละชิ้น มันฟังดูเชย แต่น่าแปลกใจที่มันใช้งานได้
นี่เป็นส่วนที่แข็งแกร่งที่สุดของ “Stillwater” และหากภาพยนตร์เรื่องนี้ส่วนใหญ่มุ่งเน้นไปที่พลวัตที่พูดน้อยนี้และความหวังที่เงียบสงบของวันที่ดีกว่าที่จะมาถึงมันจะได้รับมากกว่าความพึงพอใจ การแสดงที่นี่น่ารักและเดม่อนสนุกกับการเชื่อมต่อที่หวานอย่างเห็นได้ชัดกับทั้ง Cottin และ Siauvaud แต่แล้วมันก็กลายเป็นดินแดนที่มืดมนลงอย่างมากในตอนท้ายด้วยการบิดเพรดิเคตเกี่ยวกับความบังเอิญที่สําคัญและการตัดสินใจที่ประมาทเลินเล่อ “Stillwater” ยังกลายเป็นภาพยนตร์ที่น่าสนใจน้อยกว่ามากเนื่องจากมันซบเซาผ่านเวลาทํางานที่ยาวนาน ในขณะที่มันน่าสนใจที่จะพิจารณาแนวการทําลายตัวเองของบิลที่เลี้ยงหัวอีกครั้งแม้ว่ามันจะดูเหมือนว่าในที่สุดเขาก็พบความสงบสุขบางอย่างวิธีที่มันเล่นออกมานั้นป่าเถื่อนและไม่น่าเชื่อมันรู้สึกเหมือนมันถูกฉีกออกจากภาพยนตร์ที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงและปลูกถ่ายอวัยวะที่นี่ ภายในการยืดเยื้อเหตุการณ์นี้นอกจากนี้ยังมีความพยายามฆ่าตัวตายที่ถูกโยนในเกือบเป็นความงุนงงหลังจากหลังจากที่มันไม่เคยกล่าวถึงอีกครั้ง
ในที่สุด cacophony ของเส้นพล็อตเหล่านี้ทั้งหมดมาบรรจบกันและน้ําหนักของการส่งข้อความที่ถูกถ่ายทอดเกือบจะมากเกินไปที่จะแบกรับ รายละเอียดได้รับการสะกดออกมาและตัวละครอธิบายแรงจูงใจของพวกเขาเมื่อรักษาอากาศโดยรวมของความลึกลับจะมีประสิทธิภาพมากขึ้น ไม่ว่าอัลลิสันจะมีความ
credit : perfectaimbowling.com, yourromancetravelexpert.com, hdwallpaperrz.com, supergeekyplaydate.com, experienceporto.com
