โดย แบรนดอนสเปคเตอร์ เผยแพร่เมื่อ กรกฎาคม 08, 2021 การระเบิดครั้งใหญ่นั้นแข็งแกร่งและสว่างกว่าซูเปอร์โนวาทั่วไปถึง 10 เท่าความประทับใจของศิลปินเกี่ยวกับจักรวาลยุคแรกในช่วงเวลาของการระเบิดไฮเปอร์โนวาที่เข้าใจยาก (เครดิตภาพ: นาซ่า/ อดอล์ฟ แชลเลอร์)นักวิทยาศาสตร์ได้พบหลักฐานของการระเบิดของตัวเอกที่หายาก, gargantuan, เดทกับวันแรกของจักรวาล — น้อยกว่าพันล้านปีหลังจากบิ๊กแบง.
การระเบิดโบราณนี้เป็นที่รู้จักกันในชื่อ “ไฮเปอร์โนวาหมุนแม่เหล็ก” การระเบิดโบราณนี้จะสว่างกว่า
และมีพลังมากกว่าซูเปอร์โนวาทั่วไปประมาณ 10 เท่า (ความตายที่รุนแรงที่รอดาวฤกษ์ที่ใหญ่ที่สุดในจักรวาลจํานวนมาก) ทิ้งไว้เบื้องหลังสตูว์แปลก ๆ ขององค์ประกอบที่ช่วยเติมเชื้อเพลิงให้กับดาวรุ่นต่อไปดาวที่บูมเช่นนี้จะต้องมีขนาดใหญ่ (หลายสิบเท่าของขนาดของดวงอาทิตย์) หมุนอย่างรวดเร็วและมีสนามแม่เหล็กที่มีประสิทธิภาพตามการศึกษาที่ตีพิมพ์ 7 กรกฎาคมในวารสาร ธรรมชาติ (เปิดในแท็บใหม่). เมื่อดาวฮอนกิ้นเช่นนี้ตายมันจะออกไปพร้อมกับปังที่ทรงพลังมหาศาล – ยุบตัวเป็นแกลบหนาแน่นและมีพลังที่หลอมรวมองค์ประกอบที่เรียบง่ายของดาวบรรพบุรุษเข้ากับ “ซุป” ของสิ่งที่หนักกว่าที่เคยนําผู้เขียนการศึกษา David Yong นักดาราศาสตร์จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียในแคนเบอร์รากล่าวในแถลงการณ์
”มันเป็นการตายที่ระเบิดได้สําหรับดวงดาว [และ] ไม่มีใครเคยพบปรากฏการณ์นี้มาก่อน” Yong กล่าว
ตอนนี้ Yong และเพื่อนร่วมงานของเขาได้พบดาวที่ห่างไกลบนขอบของทางช้างเผือกที่มีค็อกเทลเคมีแปลกประหลาดที่สามารถอธิบายได้โดยการระเบิดประเภทที่เข้าใจยากนี้ผู้เขียนการศึกษาเขียน ดาวชื่อ SMSS J200322.54-114203.3 (แต่เรียกมันว่า J2 สั้น ๆ ) และตั้งอยู่ประมาณ 7,500 ปีแสงจากดวงอาทิตย์ในรัศมีของทางช้างเผือกก่อตัวขึ้นประมาณ 13 พันล้านปีที่ผ่านมาหรือน้อยกว่า 800 ล้านปีหลังจากการเกิดของจักรวาลตามที่นักวิจัย ดาวเช่นนี้เป็นดาวที่เก่าแก่ที่สุดยังคงมีอยู่
ในการศึกษาใหม่ของพวกเขานักวิจัยวิเคราะห์องค์ประกอบทางเคมีของดาวอย่างใกล้ชิดตาม
ความยาวคลื่นของแสงที่ปล่อยออกมาโดยใช้เครื่องมือพิเศษบนกล้องโทรทรรศน์ยักษ์ Magellan ในทะเลทราย Atacama ประเทศชิลี พวกเขาพบว่าซึ่งแตกต่างจากดาวที่รู้จักกันมากที่สุดอื่น ๆ ที่มีอายุตั้งแต่ยุคแรก ๆ นี้ J2 มีธาตุเหล็กในปริมาณที่ต่ํามากในขณะที่มีองค์ประกอบที่หนักกว่าเช่นสังกะสียูเรเนียมและยูโรเปียมในปริมาณสูงผิดปกติ
การควบรวมกิจการระหว่างดาวนิวตรอน (แกลบยุบของดาวยักษ์ที่บรรจุมวลของดวงอาทิตย์ลงในพื้นที่ที่มีขนาดเท่ากับเมือง) สามารถอธิบายการปรากฏตัวขององค์ประกอบที่หนักกว่าเหล่านี้ในดาวฤกษ์ที่คล้ายกันจากจักรวาลยุคแรก – อย่างไรก็ตามนักวิจัยกล่าวว่า J2 มีองค์ประกอบหนัก “พิเศษ” มากมายที่แม้แต่ทฤษฎีการควบรวมดาวนิวตรอนก็ไม่พอดี
คําอธิบายเดียวสําหรับองค์ประกอบหนักพิเศษทั้งหมดคือการระเบิดขนาดใหญ่พิเศษ – ไฮเปอร์โนวาขยายโดยการหมุนอย่างรวดเร็วและสนามแม่เหล็กที่แข็งแกร่งตามที่ผู้เขียน”ตอนนี้เราพบหลักฐานเชิงสังเกตการณ์เป็นครั้งแรกที่บ่งบอกโดยตรงว่ามีไฮเปอร์โนวาชนิดอื่นที่ผลิตองค์ประกอบที่มั่นคงทั้งหมดในตารางธาตุพร้อมกัน – การระเบิดแกนกลางของดาวฤกษ์ขนาดใหญ่ที่หมุนเร็วและแม่เหล็กอย่างมาก” “มันเป็นสิ่งเดียวที่อธิบายผลลัพธ์”
การค้นพบนี้เป็นมากกว่าปรากฏการณ์ที่เป็นประกาย การระเบิดที่น่าทึ่งเช่นนี้จะต้องเกิดขึ้นในช่วงแรกของการก่อตัวของกาแลคซีเพื่อส่งผลให้เกิด J2 ความจริงข้อนี้ชี้ให้เห็นว่าไฮเปอร์โนวาอาจเป็นวิธีสําคัญในการสร้างดาวฤกษ์ในจักรวาลยุคแรกผู้เขียนการศึกษาสรุป การตรวจจับดาวที่เก่าแก่และแปลกประหลาดในทํานองเดียวกันเป็นสิ่งจําเป็นเพื่อให้ผลลัพธ์เหล่านี้ดีขึ้น
หมายเหตุจากบรรณาธิการ: บทความนี้ได้รับการแก้ไขเมื่อวันที่ 19 กรกฎาคมเพื่อลบข้อเรียกร้องที่ว่าดวงอาทิตย์ของโลกจะไปซูเปอร์โนวาสักวันหนึ่ง ในความเป็นจริงดวงอาทิตย์ของโลกมีมวลน้อยเกินไปที่จะระเบิดด้วยวิธีนี้
